change...a must and dilemma?

lisa, awat senyap ja?

lisa, ang nk ganti kak pah ke pakai lagu nie...? ang belajar kt seremban ka kt mesir ni?

lisa, awat tak sembang pun ngn kami?

lisa, ish...dah berubah noh ang la nie....

uih, lama dah aku teringin tgk mber aku pakai lagu ni....

takpa2,teruskan noh. comey pa pakai lagu nie. sejuk mata tgk. <----okey, yg dibold kt ayat last ni tipu.

ni suma ayat2 yang depa cakap kat saya.setelah saya amik keputusan yang tak berapa drastik nie. i meant, melakukan perubahan.

macam mana ye nak cakap. a day with them..lepak2 kt sawah bendang mana tah...amik2 gmbar...all of us..kak pah,mat ngn adib saja yg tadak. kalau tidak memang complete set ar suma ada. bila duduk ngn kawan2 yg dah kenal lebih 10 tahun ni...bayangkan. dari kecik sampai besar dok main sama-sama.main aci ligan.haha! p sekolah naik beskat (basikal) sama-sama...tapi bila sekolah menengah..masing2 masing bawak diri. but still keep in touch.

bila cuti...keluar sama2.

dulu naik tayar dua...la nie tayar 4 pulak.hehe

dari dulu zaman dok gadoh2...la nie suma dh besar.

perangai pon dah macam2.

tomi,boy,adam,paan, nana, maton and ikram

(pic taken by me!)

saya sayang diorang sgt2. tapi... bila saya nak berubah. saya nak ajak mereka berubah sama.

bukan saya nak kata yang saya baik, tetapi at least..jadi seseorang yang lebih baik.

sedih juga lepas ni, dah tak boleh selalu lepak dengan depa dah.

bukan sebab terpaksa, tapi bila fikir balik.

saya kena jadi YANG TERPELIHARA.

saya tak boleh nk sewenang-wenangnya nak bergaul dan bercampur dengan lelaki sangat2.

i meant. kena jaga juga ikhtilat.

bila saya perhati balik, kawan2 saya nie tak jahat. cuma mereka belum ada kesedaran nk berubah. saya still boleh mintak nasihat depa. malah saya rasa macam sebak jugak bila farhan, boy ngn tomi bercakap pasal perubahan saya. mereka sokong apa yang saya buat. gelong2 hampa pun...haha. nk tergelak juga bila ampa boleh bagi nasihat macam orang matang. sayang, mereka sedar semua tu, tapi tak ada tindakan.

alhamdulillah, mereka faham yang saya dah tak macam dulu. tapi kawan tetap kawan selamanya. mereka hormat keputusan saya. cuma bezanya, saya sendiri dah taknak lepak sangat dengan depa. kalau keluar pun, mungkin lepas nie untuk benda2 yang betul2 perlu sahaja. saya mengaku jgk dengan perubahan nie, restrict saya untuk buat sesetengah perkara, tapi bila fikir balik...perkara2 yang direstrictkan tu...bukan keperluan saya sangat.

saya kadangkala takfaham macam mana nak sesuaikan adjustment yang saya buat pada diri saya.

transformasi....bukannya mudah.

tapi saya taknak jadi orang yang ignorant dalam masa yang sama.kesedaran ada tapi tak ada tindakan. sikit punya rugi pa jadi orang mcm tu.hoho~

dari seorang yang peramah and talkative, saya kena kawal percakapan saya supaya ianya bukan sia-sia.

uih susah tu.

dari networking saya yang melambak-lambak tu, saya kena belajar gak nak control supaya tak berlaku sebarang networking yang tidak sepatutnya.

kadangkala saya perasan je, ada yang terasa dengan sikap saya.

dari sorang yang gila2..tiba2 kena kawal semua jadi lebih bersopan.

salah ke saya nak berubah?

adakah saya dikira hipokrit bila buat macam tu?

saya nak jadi perempuan solehah jugak.

walaupun berkali-kali saya pujuk diri saya yang sifat manusia takkan berubah dan tetap sama.

tapi saya kena mengaku jugak satu perkara, keadaan dah xakan boleh sama lagi.

saya taknak jadi wanita yang biasa2. tapi seorang wanita biasa yang boleh menjaga tutur kata, percakapan dan akhlaknya. mungkin bunyinya kelakar, tapi...sebab saya takut sangat dengan perempuan2 yang ada zaman sekarang ni. berapa ramai yg fikir pasal masa depan, asyik fikir nk berseronok yg tak berpenghujung....sampai bila?

dunia makin xselamat sekarang. perempuan...entah lah.taktau nk cakap camne. bukak surat khabar hari nie saya rasa anda dah dapat jawapannya apa.

saya taknak....suatu saat nanti...keluarga saya...dapat kifarah dosa saya. saya percaya pada karma. apa yang awak buat suatu saat akan dibalas jugak.

okay cukuplah merepek!

lets change!